Voor dag en dauw draait onze bus al warm om kindjes op te halen op de diverse opstapplaatsen in Nevele, Landegem, Vosselare, Hansbeke en Merendree. Ook na schooltijd loopt onze bus weer vol. Met zijn goeie stuurvaardigheid en zin voor rust in de bus, kronkelt Peter al jarenlang door het Nevelse landschap. Dat verdient wel eens een hoerakroon !

Ook voor de zwemtijd, het vervoer naar de sporthal voor onze allerkleinste, de bibbezoeken, de lessen in de kunstacademie en tal van leerriijke uitstappen en extra belevingsmomenten met de leefgroepen staat Peter paraat om ons te brengen en te halen. Maar de bus zegt ook wel eens neen. We hebben immers ook benen om te stappen en trappen waar de afstand haalbaar is !

 

Wat een heerlijke tijd hadden onze Bloemen&Bijtjes en Vogelnesters op de zeeklasse in De Panne. Een ganse week samenleven binnen en buiten. Ze staken hun kop niet in het zand voor de vervuiling en ruimden plastiek op samen met de Propere Strandlopers. Want Plastiek Soep … dat is troep! Ze doken vol overgave in een goedgevuld programma en bezochten de Duinpanne, speelden aan het strand, bouwden zandkastelen, gingen naar het museum, bekeken de zonsverduistering, gingen aan de slag met determinatietabellen en genoten met volle teugen van de zon en van elkaar. Een weekje weg van het vertrouwde thuisnest, je bedje dekken, voor je spullen zorgen, brieven ontvangen en er zelf schrijven, samenleven met zoveel klasgenootjes, … doet mee groeien !

Schrijven dat is een interessant proces !

Je kiest woorden die zinnen worden. Je zoekt ze in je hoofd tot je kan weergeven wat je wil zeggen. Je denkt ondertussen ook na hoe de woorden juist geschreven worden. Teksten schrijven, dat kan over vanalles gaan. Dus ook over een weekenddagje waarin je onderweg gaat met mama en papa naar een restaurant. Knap en helder geschreven zeg !

De ganse reisweg inspireerde om er een heel gedetailleerde illustratie bij te maken. Want ook al tekend vertel je nog een beetje verder wat er in je hoofd borrelt. Herken je toevallig Gent ?!

 

 

De ganse week stond onze schoolpoort wagenwijd open. Eén voor één zochten de grootouders hun weg op ons schooldomein. In totaal kwamen meer dan 300 grootouders een momentje mee beleven in de leefgroepen van hun kleinkind. Gewoon het leven zoals het is in onze school ! Zet je erbij ! Doe mee ! Kijk toe hoe je kleinkind met aandacht bezig is !  Ontdek hun vrienden en hun leerkracht !

Eindigen deden we elke beurt opnieuw in onze koffie/theeklas met lekkere zelfgebakken koekjes meegebracht door de mama’s/papa’s.

Grootouder zijn … dat is iets speciaal en daar werden wij mee gelukkig van !

Groeperen per 10 en dan nog eens per 10, samen wel 1000 eikels door de vingers. Alles mooi in groepjes en rijtjes tot er structuur in de hoeveelheid 1000 komt. De wiskundige symbolen E T H D krijten op de grond om de opbouw van een getal gevat te krijgen.

Dat doen we niet alleen met rekenblokjes en digitale schijfjes, maar ook met levensecht materiaal dat we in onze eigen schooltuin vinden.

De hoofdjes stonden helemaal open tijdens deze buitenles.

 

Om dit te vieren werd onze school uitgekozen om het MOS-project mee in de bloemetjes te zetten. Omdat wij al jaren een trouwe MOS school zijn op meerdere vlakken.

Koekjes in doosjes, herbruikbare drinkflessen vullen met kraantjeswater, samenwerken aan ons groendomein op werkzaterdagen, klasafval sorteren, inspiratieschool voor vergroeining speeldomein, ons dierenpark en nog zoveel meer acties tonen aan dat we milieubewust zorg dragen voor onze omgeving. We vinden het belangrijk dat de kinderen, het team én jullie deze zorg mee opnemen, mee uitdragen op weg naar de toekomst.

En dat verdiende een bio-ijsje én een taart uit handen van MOS-medewerkster Sandra.

Al sinds 2010 hebben we een scholenband met Thor, een plaats in Senegal. Onze blik op de wereld wordt verruimd en we helpen een beetje mee om onderwijs ter plaatse te ondersteunen en materiële noden mee aan te pakken. Van 21 tot 29 mei trok Vanessa (secretariaat en vrijwillger-kartrekker) en Babs (oud-lln) ter plaatse.

Eindelijk eindelijk eindelijk !
Na 3 jaar zijn we er nog eens geraakt… Valiezen gevuld met materiaal, hoofden vol goesting!! Voor het eerst waren we hier terwijl er les was in Leefschool Klavertje 4. De weekopening met “levé du drapeau” werd live gevolgd in Nevele via videomeet. De ganse dag door werd er gevideobeld en vele vragen konden instant worden beantwoord. Top om al die verwonderde gezichtjes te zien. Senegal was ineens wat dichterbij Nevele. We konden ook tijd maken om samen het ineensteken en schilderen van de telramen. Het materiaal brachten we mee van een papa van Klavertje 4 die hiervoor recupmateriaal gebruikte en alles perfect verzaagd had. Confronterend hoe inventief we moesten zijn om wat verf te verdelen en de schijfjes te laten drogen, maar ooooooohhhh zo mooi en leerrijk om te zien hoe er voor alles een oplossing is. De restjes verf werden gebruikt om lege waterflessen te kleuren om zo het sportterrein af te baken.

 

Wat een rijk project voor onze eerste klassers ! Er werd kennis gemaakt met de woud-indianen en hun longhouses, zweethutten en tipis. De praatstok werd als handig hulpmiddel gebruikt om met respect naar elkaar te luisteren. De sjamaan wist alles over kruiden en planten waarmee je mensen kon genezen. In onze schooltuin gingen we op zoek naar bruikbare (on)kruiden om ons leren zakje te vullen met madeliefjes, brandnetel, paardenbloem, weegbree, hondsdraf, vlier, … In ieder van ons verschool er zich hoe langer hoe meer een indiaan. De topdag was ongetwijfeld de indianendag aan de plas in Merendree. Het weer was ideaal, de locatie was perfect, de tipi’s gingen mee,  de kano ook, de vogels floten, de kikkers kwaakten en de aarde sprak tot verbeelding … iedereen was op een eigen manier en misschien maar heel even of toch heel intens één met de natuur… net zoals indianen.